Zagadnienia : Rytmy punktowane i triole
|
t. 45-46
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym umieszczamy trzydziestodwójkę pod/nad ostatnią nutą trioli szesnastkowej w każdym z 4 miejsc, w których taka kombinacja występuje, zgodnie z zapisem A (→Wn→Wa,WfSB). W Wf1 (→Wf2) trzydziestodwójka w tych figurach umieszczona jest po ostatniej szesnastce trioli. Jest to z pewnością dowolna adiustacja sztycharza tego wydania, który nie wiedział jeszcze, że Chopin stosuje tę barokowo-klasyczną konwencję, w XIX w. stopniowo wypieraną przez zapis zgodny ze ściśle wyliczonymi nominalnymi wartościami rytmicznymi nut. We wszystkich miejscach (a także w t. 44) ApI notuje rytm punktowany w dwukrotnie większych wartościach rytmicznych, jako kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf |
|||||||||
|
t. 51-53
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Na 2. mierze każdego z tych taktów górny głos pr.r. zapisany jest w ApI dwukrotnie dłuższymi wartościami rytmicznymi niż to wynika z metrum i relacji z dolnym glosem: kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Rytmy punktowane i triole |
|||||||||
|
t. 104-108
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek (w t. 104 i 106-108), jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawienia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf |
|||||||||
|
t. 110-122
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek (w t. 110, 120 i 122), jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawienia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf |
|||||||||
|
t. 123-126
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek (w t. 123, 124 i 126), jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawienia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf |
. Jest to oczywista pomyłka.
. Niezależnie od błędu (por. t. 45-46) oznacza to niewątpliwie równoczesne wykonanie ostatnich nut obu głosów. Wprowadzona w 
motywów orkiestry.
